Yüreğini Yurt Belleyen Mülteciyim

Gün olur da gözlerimden çekilirsen

Bir daha seni hayal edemezsem

Diye korkuyorum

Sıcaklığını esen rüzgâra kaptırıp

Bir kalemde silersen

Diye diye yokluğunda üşüyorum.

Ben, beni zaman gelir de tekrar yakalayabilirsem

Ayrılık çağırsın bizi

Bitirsin beni senli dizelerden

İçinde sakladığın o ince suskunluğunu

Gönlünde eskitemediğin yılların solukluğunu

Tutmaktan yorulmadın mı?

Bırak uçsun uçabildiği yere

Şiirler âleminin hasret denizinde

Çırpınma bu kadar

Hissediyorum

O bir türlü havaya sızdıramadığın telaşlı soluğu

Artık ben alıp veriyorum

Seni sana yazmaktan mıdır nedir bilmem?

Gitgide sana benziyorum...

Nurcan Karadeniz