
İyilik gariptir derler, iyilik niçin garip olsun ki derdim. Yaşadıkça anladım iyilik gerçekten garipmiş.
İyi insan, kötü insan diye ayırım yapılır. İyi neye göre iyidir, kötü neye göre kötüdür?
Alışılmış insanlar vardır. O yapmaz ondan beklentileri olmaz, o bencildir. Hayır demeyi çok iyi bilir, onu öyle kabul ederler ve ona kırılmazlar bile.
Bir de, diğer alışılmış insan. O fedakardır herkesin yardımına koşar derdini rahatlıkla anlatırsın bıkmadan usanmadan dinler, hayır demesini bilmez, bazı insanlar da iyiliğine öyle alışmışlardır ki o kişinin iyi olmasını vazifesi gibi görürler. O iyi insan da kendini öylesine iyi olma kalıbına sokmuştur ki kendini istese de bu kalıptan çıkarmaz.
Hayır demesini asla beceremez... Bir gün gelir hayır demek zorunda kalır ertelemek ister yada yapmak istemez yada o anda istenileni yapma gücü gerçekten yoktur. Yıllarca yaptıkları bir anda unutulur. O yardım seven değil, mütevazi değil, o saygılı değil! O susan alttan alan değil, büyüğüne saygı gösteren, koşan değil, çok ama çok kötü bir insan olmuştur şimdi o...
Sustuğunuzda da çok bir saygı duyulmamıştır aslında, algılaması zayıf tepkisiz demişlerdir.
Biraz konuşsanız az değilmiş ne de çok bilmişlik taslıyor denilmiştir. Yanlış anlaşılmaktansa suskun kalma tercihinizi kullanır olmuşsunuz. Onların zannettiği gibi ne safsınız ne de algılamada gecikensiniz sadece iyi ve düzgün insan çabasındasınız, kırmamak adına.
Bazen bıçak kemiğe dayanır, başlarsınız sorgulamaya...
İyi kime göre iyi, neye göre iyi?
Kötü kime göre kötü, neye göre kötü?
Ezgi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.