19 Aralık 2009 Cumartesi

Lal


Şimdi susmanın vaktidir

İkrarımı duymayan yar ağlasın...

Bu yalnızlık; ayrılığın aktidir

Kalemimi kıran ağyar ağlasın...



Ruhumu astım gönlümü kustum

Sidre-i müntehadan esfel'ine bastım

Kuyudan çıksam hücremde mahpustum

Âmâ'-ı Yakup kılan intizar ağlasın



Secde-i firavundum eşiğine suda yandım

Ümit kıldım sözüne cehenneme kandım

Heyulaymış... hülyalı aşk sandım, uyandım

Gerçeğime uzanan gurbet-i diyar ağlasın



Daim inkiyad eyleriz hükm-ü rahmana

Layık görmemiş canan ol bizi divanına

Aşk mı? Uydum dört tekbir cenaze namazına

Ruh-u mevtamı kucaklayan mezar ağlasın...


Külliyat

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.