Adını her andığımda yandım, durdumGeceler boyu adını zikreyledim.
Yokluğunda çok kitap okudum
Sayfa sayfa seni hatmeyledim.
Yüreğin Hacer-ül Esved taşım
Başımın üstünde şah eyledim.
Masum bakan gözlerindi Kabe’m
Ruhumla ruhunu tavaf eyledim.
Ah, bir bilsen sevgili seni ne çok bekledim
Ermek için vuslata sabreyledim.
Varlığınla umutlu, sonsuz bahtiyarım
Ömrümü ömrüne secde eyledim.
Ne kadar şükretsem azdır Yaradana
Seni alnıma kazınmış kader eyledim.
13 Temmuz 2012
Paraf
Yokluğunda çok kitap okuduğum Tal’a ithaftır.
"-Hani bazen insan birini yanında tutmayı bilmez, ama onun yokluğunu da istemez.
YanıtlaSil-Kaybetmeyi göze alamaz ama kazanmak için mücadele etmez.
-Bağlanmaya cesaret edemez ama ondan tamamen kopmayı da beceremez.
-Ne sevilmekten vazgeçer, ne sevmeyi bilir.
Hani çok sonra zaman geçer de kaybeder ya,
İşte o zaman dökülür dudaklardan, itiraf edercesine:
"-Ne gözümü alabildim, ne göze alabildim."
Can Dündar
Delilik şüphesiz aptallıktan iyidir.
YanıtlaSilDelilik var olmuş bir zekânın yok oluşudur;
aptallık, var olmamış bir zekânın var olmamağa devam edişidir.
Deliliğin hiç olmazsa mazisi şanlı.
Aptallığın şerefli bir tarihi bile yok.
Peyami Safa
Hiçbir zaman geç kalmadınız,
YanıtlaSilKaç kere yoldan dönmüş de olsanız,
Kaç kere döndürülmüş de olsanız,
Dünyanın bütün günahını taşıyor da olsanız,
Hayatınızdaki her şeyden kendinizi suçlu hissediyor da olsanız,
Kendinizin “Yüreğiniz” tarafından kabul edileceğine inanmıyor olsanız da
Siz yine de “kendinize, yüreğinize” yürüyünüz.
Hiç kimse size inanmasa da, siz kendinize inanın.
Hz. Mevlana