Çorum'dan Adam Çıkmaz

Hani ben Anadoluyum diyor ya şair bir şiirinde. İşte ben o şairden daha da Anadoluyum. Çünkü ben Çorumluyum. Küçüklüğümüzde pek anlamazdık Çorumluluk ne Sivaslılık ne ya da memleket ne?
Ama şimdi daha iyi anlıyorum memleketin ne olduğunu. Ancak şimdi gurur duyuyorum Çorumluluğumla...

İlkokula başladığımızda bir öğretmenimiz vardı. Okulun önünden de bir tren yolu geçiyordu. Tren her gelip geçişinde öğretmenimiz bize Çorumlular ayağa kalksın diyordu. İlk başlarda bunu hiç anlayamamıştım. Niye Tren geçerken sadece Çorumlular ayağa kalkıyordu. Soracaktım ama korkuyordum. Bunu istisnasız her seferinde yapıyordu. Babamla bir gün yakın komşumuz olan ve aynı sınıfta okuduğumuz Eskişehirli bir arkadaşımın evine misafirliğe gitmiştik. Onların evide tren istasyonuna çok yakındı. Ben misafirlik sırasında her tren geliş geçişinde farkında olmadan oturup kalkıyormuşum. Babam en sonunda dayanamayıp " Oğlum neden ikide bir Trene bakıyosun hiç mi görmedin" diyerek gülüyordu. Ben çok utanmıştım. Ancak tam zamanı gelmişti. Babama bunun nedenini anlattığımda babamın acı acı gülümsediğini fark ettim. Pişman olmuştum aslında sorduğuma ama babam anlatmaya başladı. "Bak oğlum Türkiye'de tek demir yolunun geçmediği ve trenin olmadığı şehir Çorum'dur. Bu nedenle bunu bazıları alay konusu ederler" dedi. O küçücük aklımın ermediği şey bir öğretmenin bizim bu eksikliğimizle nasıl alay edebildiğiydi. Sonuçta bunu yapmayan Çorum'un da içinde bulunduğu ülkenin hükümeti değil miydi? Öyleyse neden hükümetle, devletle dalga geçmiyordu da bizimle uğraşıyordu bu öğretmen. Ertesi gün okul başladığında yine sınıfımızda oturuyorduk. Ben trenin geçmesini dört gözle bekliyordum. Nihayet tren gelmişti. Bizim çok bilmiş öğretmenimiz yine Çorumlular ayağa dedi. Zaten Çorumlu olan topu topu beş kişiydik. Dört hemşerim ayağa kalkmış trene bakarlarken ben ayağa kalkmadım. Bu arada öğretmen "sen niye kalkmıyorsun "dedi. Bende bu konunun dalga geçilecek bir tarafı olmadığını bundan utanması gerektiğini söyledim. Ne kocaman da beş kardeşi yemiştim suratıma. Aslında bu tokat bana değil onu atan öğretmenin tam kendi suratının ortasınaydı. Bu olaydan sonra daha bir sevmeye başlamıştım Çorumlu olmayı. Bundan utanacak olan kişi almıştı dersini. Bir daha hiç kaldırmadı bizi tren geçerken. Ama Allah razı olsun memleketime olan özlemimi bir kat daha arttırmıştı. Hani bize Çorumdan adam çıkmaz diyolar ya aslında doğru söylüyolar. Çorumlular bir türlü haksızlıklar karşısında susmayı öğrenemedi. Boyunduruk altına girmeyi beceremedi. Bakın Türkiye tarihine düşman eline geçmemiş nadir illerden biriyiz. Hani başkalarının adam dediği adamlardan çıkaramadık biz üzgünüz. Zaten bizim yaptığımızı kimse yapmaz ...

Bazı Özlü Çorum Sözleri;

- Bırakın HERİİ... sizde...

- Gobeller oyun oynıyak mı la..?

- Çimerkene kafam yarıldı...

Vatanımın tüm şehitlerine ayrı ayrı selam ve sevgiler. Vatanımın her karış toprağına canımı veririm ama sanırım herkes kendi memleketini biraz daha fazla sever.




Gürkan