Yerde bir ölü arı gördüm
Sarı rengini benden ve topraktan almış gibi uzanıyordu
Bedeninde bir korkunun eseri hâkimdi
ölümünde bile yaşamımın izleri vardı
Kanlar içinde yerde yatıyordu
Kanlarından bir kule yaptım kendime
Bedeninden bedenimi, kanından kanımı geçirdim
Bedeninden kanımı geçirememiştim, ağlıyordum gülerek
Hayatta hep merak etti
Bir yarım ölüden nasıl meydana getirmişti onu
sevilmeye layık bir ölü müydü yoksa
Sevdasını ölü kanatlarına bir yayamamıştı hâşâ üşüyordu
Olmayan bir ölünün hayaliyle
Olan bir yaşamın olmazlıklarıyla
Sen kendinle bende kendimle
O arıda ölü yaralarıyla resimlensin
Her şeyin hiçleri içeriği kadar
Bende seni o kadar içermek istiyorum
Belki de ölüsün ve orda yatan sensin
Belki de hiç var olmadın ve bu var olmazlığın beni hep içeriyordu
Kaldırdı ölü arıyı rahat yerinden
Yazdıklarını değiştirdi yeniden
Olmayan bir düşünceden son defa doğurdu onu
Bu sefer yırtmasına engel olacaktı kanadını.
Hasatlikalbatros
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.