Gözlerin cennetten kovulan yılanı anımsatıyor
Oysa cennetin bekçisiydi yılan Tanrı’ya ihanet etmeden öncesine kadar
Şeytan içine girmiş içindeki Adem'i ayartmış misali duruyorsun karşımda
Yasaklanmış mevyeyi görüyorum gözlerinde bir kadın sureti olarak
Bilmiyorsun hissetmiyorsun af olmadığını bu konuda ne bende ne Tanrı da…
İhanetin adı yok, yarası çok
Senin yatacak yerin yok bana senden başka yar çok
Bir çocuğun gülümsemesini gördüğüm masum bir yüreğe hicret ediyorum.
İnsanın geçmişinde saklıdır gelecek mutluluk
Bir de mektuplarda
Mektuplar, kahrolası ellerinle yazdığın mektuplar, aşk masalı gibiydi
O çocuksu bakışların altına gizlenmiş zehirli bir yılan misali
Enjekte ettin aşkını ve felç ettin yüreğimi tükettin benliğimi
Hani bir söz vardır
Sende bu kuyruk acısı bende de bu yürek acısı olunca olmaz diye
Olmadı
Olamazdı ki
Mektuplarda gördüm insan suretine bürünmüş ihanetin adıymış.
Seni defalarca uyardım ama anlamadın
Elimden geleni yaptım yine de yalanlarından vazgeçmedin.
Tiksiniyorum yaptıklarından
Midem kaldırmıyor bu kadar yalanı
Şimdi ben senden vazgeçiyorum
Tıpkı günün kendinden geçerek gece oluşu gibi
Seni karanlığa gömüyorum.
09 Eylül 2011
Paraf & Efsane Etrafoğulları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.