Gözlerimin Cennetine Kalkan Son Vapuru da Kaçırdı Yüreğin

Çırılçıplak bir geceden süzüldüm
İçimde ölenleri gömerken
Kan kokusuna büründüm.
Sela okunması için sabahı bekliyorum
Şafak söker sökmez tüm izleri kazıyacağım.

Maskelerin ardına gizlenmiş binbir yüzlü insanlar
Yürüyorum gecelerce isra oluyor yüreğim
Kerbela olmuş dünya bir katre su için
Hüseyin oluyorum kelle koltuğunda
Senin uğruna...

Güneş bile bana küsmüş süzülmüyor karanlık odama
Güllerin dikenleri batmıyor bülbül olmuş yüreğime
Kaç sefer ölür ki bir bülbül ya da bir yürek?

Seni günahların tüm keşmekeşlikten çekip
Cennetime gılman/huri yapmak için sıkıca tuttum ellerini
Ardında yarım kalmışlarını düşününce vazgeçtim/vazgeçtin.

Yüreğim çöle dönmüştü
Bir daha çiçek açmam sanıyordum.
Sende kalmıştı yarına dair tüm hayallerim
Oysa
Kardelenlerin varlığını unutmuşum.
Yeni bir aşkın sedir örtüsüdür sözlerim
Gelen yürek erbabı olunca
Tüm yaraları sarabiliyormuş.
Unutuluyormuş ondan öncesi yokmuş gibi
Yaşam anlamını onun adıyla bulmuş gibi
Kemale erdi yüreğim.

09 Ağustos 2011

Paraf & Efsane Etrafoğulları