Mercan gözlerinde okuyup, yazardımZaman dururdu, yalnız sana dalardım
Ellerinde makamıyla çalınan sazdım
Aşkla nasıl yanılırmış, gör beni beni.
Ayrılık acısı ile yüreğim burkuldu
Toprağa gömdüklerimde parçam bulundu
Gurbet elde gazelim okunur oldu
Derde nasıl salınırmış, gör beni beni.
Zehir zemberek günlerin kölesiyim
Acılar dergahının baş mürebbiyesiyim
Felek yazmış, bilmem ki ne söyleyeyim
Her gün nasıl ölünürmüş, gör beni beni.
23 Temmuz 2012
Paraf
"Aslında insanı en çok acıtan şey; hayal kırıkları değil.
YanıtlaSilYaşanması mümkünken, yaşayamadığı mutluluklardır."
Fyodor Dostoyevski