Ölmüştür

Kendi kendini öldürür insan
Gönül kabesini yakar, yıkar
Bilir ki o an bir yürekten göç başlar.
Önce gözler kaçar usul usul
Sonra sözler susar.

Mühürlenir kalbin yolu,
Yanında bedeni, ruhu ise firar…

Kendi kendini öldürür insan
Bilemez hangi sözcük yaralar sevdiğini,
Önce neşesini çalar
Sonra hayallerini,
Umutlar tükenir bir bir
Tıpkı etten tırnak çeker gibi…

Kendi kendini öldürür insan
Sineye çekilmiş kırgınlıklar vurur kıyıya
Önce tüm kasveti ile gece çöker tepelere
Sonra ışıklar söner.

Kendi kendini öldürürken insan;
Sessiz çığlıkları duyulmaz olur,
Dipsiz ayaza vurur gönül.
Ölmüştür,
Ardından yası bile tutulmaz.

23.00
18 Haziran 2012

Paraf