Neden hep anlaşılmamaktan korkarız.
Hele de yanlış anlaşılmaktan
Bir dosta yüreğinden bağlanır, canını verirsin
Onsuz bir yudum çaydan bile tat alamazsın
Gün gelir, terk edilen sen olursun
Bu kırgınlığını da içine atarsın
Susarsın susmak daha kolay gelir
Anlaması ve geri dönmesi için zaman tanırsın
Bin parçaya bölünmüş
Dokunsalar ağlarsın
Bazı dostlar vardır, aslında onlar yalandır
Yüreği değişken, yüzü yalandan gülen
Bugün sevmediğini, yarın çok seven
Duygulardan emin olmadan, bu kadar sevmemeli insan
Dostun yolu uzakta olsa, yakın etmeli
Gerçek dost kapısını hiç kapatmaz
Aralık bırakır her zaman, çalmadan girersin içeri
Unutma hiç bir zaman dosta giden yolu
Vefasızlık bir gün yeterse canına
Demir bir kafes örer bir gün o da yüreğine
Kaç çilingirci getirsen de açamazsın kilitleri
Tükenir sabrı sevse de yüreği
Dostluğa zaman ayırmak gerek
Gerçek dost ihmale gelmez.
Ezgi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.