Çünkü Ben Bir İnsanım

Belli başlı bir kimliğim yok benim,
Bazen maden ocağında göçük altında bir işçi,
Bazen de gözaltında öldürülen gazeteciyim.
Bazen aydınlık düşlediğim için idam edilen bir militan,

Bazen de semah dönerken yakılan bir aleviyim.
Bazen cezaevinde katledilen bir hükümlü,
Bazen de tecritte hasta bir tutsağım.
Bazen sabah akşam çapa yapan bir köylü,
Bazen de kavalıyla dağlar aşan bir çobanım.
Bazen polis copu altında özgürlük diye haykıran bir nefer,
Bazen de kafası dipçikle ezilen bir Kürt çocuğuyum.
Bazen savaş ve silahı reddeden bir asker kaçağı,
Bazen de memleket hasretiyle yanıp tutuşan bir sürgünüm.
Çoğu kez de bunların hepsiyim, çünkü ben bir insanım.
Duygu Oruç

Bu güzel ve anlamlı şiiri tüm insanlara armağan ediyorum.

00.51
Cumartesi
26 Şubat 2011