Bakıyorum sisler ardından seni arıyor harf harf bulamıyorum
Şairlik yeteğim bitiyor mu diye düşünüyorum.
Yoksa sana duyduğum aşk mı bitiyordu bilemiyordum
Kahrımdan içtiğim içkiler şiirlere dönüşüyordu konuşuyorlardı benimle...
Git diye haykıyordu yalnızlık olan neresi varsa oraya git
Dinle bak gör diyordu aşkı oluşturanı içinde bul
Aklına gelenler diline dökülsün içinde sırrını büyütme
Kelimeleri daha fazla ağlatma diyordu.
Dilimde bir türkü'm fikrimde ülkümdün artık
Bir Nazım Nikmet oluyordum Moskova'dan sana doğru bakıyordum
Bir Neşet Ertaş oluyordum Zahide'yi senin gözlerinde arıyordum
Seni yüreğimde saklıyordum bir çocuğun masallarını saklar gibi
Çünkü sen Azra'ydın içimde...
Suskunluğun kelimelerde gizli sessizce dinliyorum seni
Yüreğime dokunur dudaklarından sızan her söz
Binlerce kez ölür yeniden doğarım
Acılarıma cila çekerim.
22 Ağustos 2011
Paraf & Efsane Etrafoğulları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.