4 Ağustos 2012 Cumartesi

Gece Yürüyüşü

Seyre daldım mevsimlerden gece
Semavi göğe kanat çırpıyorum sessizce.
Adını sayıklıyorum, dudağımda tek hece
Bilmezler karanlıklar
çözülmez bilmece.

Bulutların arasından süzülüp geçerken,
Dokunup da rahatsız etmiyorum.
Yoğun bir ışık sarıyor etrafımı
Titriyorum.
Teksin, birsin, yanımdasın
Hissediyorum.
Günahlarım dökülüyor kanatlarımdan
Hafifliyorum.

Varlığından güç alıp daha çok yükseliyorum
Zerre korku yok içimde.
Ben tırmandıkça koskoca sandığım alemi cihan,
Kum gibi ufalıyor gözümde.
Deryaların üzerinden geçerken,
Mutluluk saçıyorum her yere.
Turnalar bölük bölük umutlar taşıyor,
Sevgiden yoksun yüreklere.
Ben de huşu ile varıyorum Arş-ı Ala’ya
Aşkla…

Soluklanmak için duruyorum bir köprünün başında
Soruyorum burası neresi diye
Sırat imiş.
Sevdiklerimi görmek istiyorum
Henüz vakit erken imiş.
Peki, nerede bu şahlar, sultanlar?
Tanımıyorlar çünkü burada makam rütbe yok imiş.
Hadi artık veda vaktin geldi diyorlar
Biraz daha dolaşıp, bakınmak istiyorum
Ama nafile.
Anlıyorum ki,
Çözülmez denilen hakikat bu imiş.
Çaresizim,
Gitmek zorundayım.
Tek tesellim ise
Nurunla dönüyorum.

04 Ağustos 2012

Muzaffer Aytekin
Mirhani

2 yorum:

  1. Var mı beni içinizde tanıyan?
    Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.
    Kalmasa da şöhretimi duymayan,
    Kimliğimi tarif etmek zor benim.

    Kimsesizim hısmım da yok hasmım da...
    Görünmezim cismim de yok resmim de..
    Dil üzmezim tek hece var ismimde,
    Barınağım gönül denen yer benim.

    Bülbül benim lisanımla ötüştü,
    Bir gül için can evinden tutuştu,
    Yüreğine toroslardan çığ düştü,
    Yangınımı söndürmedi kar benim.

    Niceler sultandı, kraldı, şahtı;
    Benimle değişti talihi bahtı;
    Yerle bir eyledim tâc ile tahtı;
    Akıl almaz hünerlerim var benim.

    Kamil iken cahil ettim alimi,
    Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
    Yavuz iken zebun ettim Selim’i,
    Her oyunu bozan gizli zor benim.

    İlahimle Mevlana'yı döndürdüm,
    Yunusumla öfkeleri dindirdim,
    Günahımla çok ocaklar söndürdüm,
    Mevla’danım; hayır benim, şer benim.

    Sebep bazı Leyla, bazı Şirin'di;
    Hatrım için yüce dağlar delindi;
    Bilek gücüm Ferhat ile bilindi;
    Kuvvet benim, kudret benim, şer benim,

    Yeryüzünde ben ürettim veremi
    Lokman hekim bulamadı çaremi
    Aslı için kül eyledim Keremi
    İbrahimin atıldığı kor benim.
    Benim adım AŞK.

    Cemal Safi

    YanıtlaSil
  2. Ey zahid sen bizi sanma günahkar
    Günahımız yoktur sevabımız var
    Gördüğümüz demi hoş görür settar
    Bu sırra Kuran'la cevabımız var

    Haktan bize her dem hidayet olur
    Muhammed ali'den inayet olur
    Saz çalsak Allah'a ibadet olur
    Davud peygamber'den rebabımız var

    Bu ana değin ta kalü bela'dan
    Haberimiz vardır her maceradan
    Harabi'ye ihsan olmuş Huda'dan
    Okuyoruz işte kitabımız var

    Edip Harabi

    YanıtlaSil

Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.