Güney Afrika'nın efsanevi lideri, Nelson Mandela, 06 Aralık 2013 tarihinde Hakk'ın rahmetine kavuştu. Allah rahmet eylesin.
18 Temmuz 1918 tarihinde doğan Nelson Rolihlahla Mandela, 15 Haziran 2013 tarihinde yaşamını yitirdi. Güney Afrika Cumhuriyeti’nin ilk devlet başkanı olan Nelson Mandela, ilk defa tüm halkın katıldığı seçimler sonucu başkan seçilmiştir. Nelson Mandela 1994 ila 1999 yılları arasında devam ettirdiği yönetimi boyunca fakirlik ve ırkçılık ile mücadele etmiş,”anti-apartheid” olarak tanınan ırkçılık ile mücadele çabasının önde gelen liderlerinden olmuştur. Bu alandaki çabaları ona 1993 yılında Nobel Barış Ödülü getirmiştir. Nobel Barış Ödülü dışında, Amerika Birleşik Devletleri Özgürlük Madalyası, Sovyet Lenin Nişanı gibi ödüllerin de dahil olduğu toplam 250 ödüle layık bulunmuştur.
Nelson Mandela’nın babası Tembu kabilesinin şefi Gadla Henry Mandela’dır. Tembu kabilesinde “Kosa” adı verilen bir dil konuşulur. Nelson Mandela lise eğitiminden sonra hukuk üzerine Witwaterstrand Üniversitesi’nde eğitim almıştır. Güney Afrika Cumhuriyeti'nin ilk siyahi avukatı ünvanı da böylece Nelson Mandela’nın olmuştur.
1962′de kendisine destek olunmasını sağlamak amacı ile ülkesinden ayrıldı. İngiltere’yi ve Afrika’nın diğer ülkelerini dolaştı. Ancak, tekrar ülkesine döndüğünde ülke dışına çıkmak, halkı galeyana getirmek, kışkırtmak, vb. iddialar ile yargılanarak beyaz ırktan oluşan yönetim tarafından ömür boyu hapis cezası ile cezalandırıldı. Bu Nelson Mandela için karşı olduğu ırkçılığın sonucu, haksız bir ceza idi. Nelson Mandela Robben Adası’nda tam 27 yıl hapis yattı. 1990 yılında dönemin devlet başkanı De Klerk tarafından Nelson Mandela 71 yaşında şartsız serbest bırakıldı.
Hapiste geçen yılları Nelson Mandela’nın mücadele azmini köreltmemiş, tam tersi daha da onu istekli hale getirmiştir. Serbest kalır kalmaz Demokratik bir Güney Afrika Cumhuriyeti'nin kurulması için çalışmalarına başladı. Nelson Mandela 10 Mayıs 1994′te Güney Afrika’da seçilen ilk siyahi devlet başkanı olmuştur. Nelson Mandela; ünü kendi ülkesi sınırlarında kalmamış, ırkçılık ile mücadelenin sembol isimlerinden biri olmuş bir lider olarak Dünya tarihine adını yazdırmıştır.
İşte Nelson Mandela'nın hayatı:
20. yüzyılın en tanınmış siyasal tutuklularından Nelson Rolihlahla Mandela 18 Temmuz 1918’de Güney Afrika’nın Transkei bölgesi, Thembu kabilesinde doğdu.
1937'de, Healdtown’a yerleşerek Fort Beaufort College’ta eğitimine devam etti. Burada siyasi olaylara karıştığı ileri sürülerek okuldan uzaklaştırıldı.
1942'de Witwaterstrand Üniversitesi’nin hukuk bölümünü bitirerek avukatlık yapmaya başladı.
Ülkenin ilk siyah avukatı oldu. 1944’te ırk ayrımına karşı yerli halkın kurduğu Afrika Ulusal Kongresi’ne (ANC) katıldı.
1948 yılında kongrenin Gençlik Birliği’ne sekreter ve 1950’de başkan seçildi. Mandela, rejimin ırkçı baskı politikasına karşı kitlesel mücadeleyi örgütleyenler arasında ilk sıralarda yer alıyordu.
ANC içinde yaptığı çalışmaların yanı sıra , Olivier Tambo ile avukatlık bürosu açtılar. Güney Afrika’da siyahların açtığı bu avukatlık bürosu, kısa zamanda apartheid (ırkçılık) kanunlarının haksız yere birer suçlu haline getirdiği siyahların merkezi haline geldi.
Mandela, 1961’de (Ulusun Mızrağı) adlı yeni bir örgüt kurdu.
Örgütün amacı, ırkçı rejime karşı örgütlenecek sabotaj eylemlerini temel alan silahlı mücadele yürütmekti.
Mandela’nın örgütün gelişmesi için çalışmak, Güney Afrika dışına yolculuklar yaparak uluslararası ilişkiler kurmak ve destek aramakla geçirdiği illegal çalışma dönemi 5 Ağustos 1962’de tutuklanmasıyla sona erdi.
Yasadışı grev çağrısı yapmak ve geçerli bir pasaporta sahip olmadan Güney Afrika dışına çıkmak suçlarından 5 yıl hapse mahkum edildi.
Mandela Robben Island adasında cezasını çekerken 1963’te polis ANC’nin yer altı merkezini tutukladı ve Umkhonto örgütüne ilişkin bir dizi belge, eylem planı vb. ele geçirdi.
Mandela ve arkadaşları, açılan davanın sonunda “Güney Afrika hükümetini devirmek için gizli planlar yapmak” suçundan ömür boyu hapse mahkum edildiler.
O günden sonra Mandela, ırk ayrımına karşı mücadele eden Afrikalı siyahların sembolü oldu.
“Dünyanın en ünlü mahkumu” olarak anılan ve ırkçılığa karşı mücadelenin bütün dünyada yoğunlaşması üzerine adı duyulan Nelson Mandela, 11 Şubat 1990'da Cape Town’daki cezaevinden çıkarak, 27 yıl sonra özgürlüğüne kavuştu.
Nelson Mandela’nın başında bulunduğu Afrika Ulusal Kongresi’nin ırk ayrımına karşı uzun yıllar süren mücadelesi, 18 Mart 1992'de sonucunu verdi; siyahlara eşit vatandaşlık hakkı tanıyan ve Devlet Başkanı De Klerk tarafından planlanan anayasa değişikliği halk oylamasıyla kabul edildi.
“Mücadele benim hayatımdır. Hayatımın sonuna kadar siyahların bağımsızlığı için mücadele edeceğim” diyen Nelson Mandela 10 Mayıs 1994'de Güney Afrika’nın ilk siyah Devlet Başkanı oldu.
1962’de Lenin Barış Ödülü, 1979'da Nehrü Ödülü, 1981'de Bruno Kreisky İnsan Hakları Ödülü, 1983'de UNESCO’nun Simon Bolivar Ödülü verildi.
15 Ekim 1993'te ise Frederik W. De Klerk ile beraber Nobel Barış Ödülü’nü aldı.
Ancak Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti tarafından kendisine verilmesi kararlaştırılan 1992 yılı Atatürk Barış Ödülü’nü “Türk hükümetine yönelik insan hakları ihlali suçlamaları” nedeniyle kabul etmedi.
Mandela’nın 40 yıl önceki sözleri onun eşitlik ve özgürlük düşüncesini özetliyor:
“Tüm insanların uyum içinde birlikte yaşadıkları ve eşit haklara sahip oldukları demokratik ve özgür bir toplum hayali hiç aklımdan çıkmıyor. Uğrunda yaşadığım ideal bu ama gerekirse bunun için ölmeye de hazırım.”
18 Temmuz 1918 tarihinde doğan Nelson Rolihlahla Mandela, 15 Haziran 2013 tarihinde yaşamını yitirdi. Güney Afrika Cumhuriyeti’nin ilk devlet başkanı olan Nelson Mandela, ilk defa tüm halkın katıldığı seçimler sonucu başkan seçilmiştir. Nelson Mandela 1994 ila 1999 yılları arasında devam ettirdiği yönetimi boyunca fakirlik ve ırkçılık ile mücadele etmiş,”anti-apartheid” olarak tanınan ırkçılık ile mücadele çabasının önde gelen liderlerinden olmuştur. Bu alandaki çabaları ona 1993 yılında Nobel Barış Ödülü getirmiştir. Nobel Barış Ödülü dışında, Amerika Birleşik Devletleri Özgürlük Madalyası, Sovyet Lenin Nişanı gibi ödüllerin de dahil olduğu toplam 250 ödüle layık bulunmuştur.
Nelson Mandela’nın babası Tembu kabilesinin şefi Gadla Henry Mandela’dır. Tembu kabilesinde “Kosa” adı verilen bir dil konuşulur. Nelson Mandela lise eğitiminden sonra hukuk üzerine Witwaterstrand Üniversitesi’nde eğitim almıştır. Güney Afrika Cumhuriyeti'nin ilk siyahi avukatı ünvanı da böylece Nelson Mandela’nın olmuştur.
1962′de kendisine destek olunmasını sağlamak amacı ile ülkesinden ayrıldı. İngiltere’yi ve Afrika’nın diğer ülkelerini dolaştı. Ancak, tekrar ülkesine döndüğünde ülke dışına çıkmak, halkı galeyana getirmek, kışkırtmak, vb. iddialar ile yargılanarak beyaz ırktan oluşan yönetim tarafından ömür boyu hapis cezası ile cezalandırıldı. Bu Nelson Mandela için karşı olduğu ırkçılığın sonucu, haksız bir ceza idi. Nelson Mandela Robben Adası’nda tam 27 yıl hapis yattı. 1990 yılında dönemin devlet başkanı De Klerk tarafından Nelson Mandela 71 yaşında şartsız serbest bırakıldı.
Hapiste geçen yılları Nelson Mandela’nın mücadele azmini köreltmemiş, tam tersi daha da onu istekli hale getirmiştir. Serbest kalır kalmaz Demokratik bir Güney Afrika Cumhuriyeti'nin kurulması için çalışmalarına başladı. Nelson Mandela 10 Mayıs 1994′te Güney Afrika’da seçilen ilk siyahi devlet başkanı olmuştur. Nelson Mandela; ünü kendi ülkesi sınırlarında kalmamış, ırkçılık ile mücadelenin sembol isimlerinden biri olmuş bir lider olarak Dünya tarihine adını yazdırmıştır.
İşte Nelson Mandela'nın hayatı:
20. yüzyılın en tanınmış siyasal tutuklularından Nelson Rolihlahla Mandela 18 Temmuz 1918’de Güney Afrika’nın Transkei bölgesi, Thembu kabilesinde doğdu.
1937'de, Healdtown’a yerleşerek Fort Beaufort College’ta eğitimine devam etti. Burada siyasi olaylara karıştığı ileri sürülerek okuldan uzaklaştırıldı.
1942'de Witwaterstrand Üniversitesi’nin hukuk bölümünü bitirerek avukatlık yapmaya başladı.
Ülkenin ilk siyah avukatı oldu. 1944’te ırk ayrımına karşı yerli halkın kurduğu Afrika Ulusal Kongresi’ne (ANC) katıldı.
1948 yılında kongrenin Gençlik Birliği’ne sekreter ve 1950’de başkan seçildi. Mandela, rejimin ırkçı baskı politikasına karşı kitlesel mücadeleyi örgütleyenler arasında ilk sıralarda yer alıyordu.
ANC içinde yaptığı çalışmaların yanı sıra , Olivier Tambo ile avukatlık bürosu açtılar. Güney Afrika’da siyahların açtığı bu avukatlık bürosu, kısa zamanda apartheid (ırkçılık) kanunlarının haksız yere birer suçlu haline getirdiği siyahların merkezi haline geldi.
Mandela, 1961’de (Ulusun Mızrağı) adlı yeni bir örgüt kurdu.
Örgütün amacı, ırkçı rejime karşı örgütlenecek sabotaj eylemlerini temel alan silahlı mücadele yürütmekti.
Mandela’nın örgütün gelişmesi için çalışmak, Güney Afrika dışına yolculuklar yaparak uluslararası ilişkiler kurmak ve destek aramakla geçirdiği illegal çalışma dönemi 5 Ağustos 1962’de tutuklanmasıyla sona erdi.
Yasadışı grev çağrısı yapmak ve geçerli bir pasaporta sahip olmadan Güney Afrika dışına çıkmak suçlarından 5 yıl hapse mahkum edildi.
Mandela Robben Island adasında cezasını çekerken 1963’te polis ANC’nin yer altı merkezini tutukladı ve Umkhonto örgütüne ilişkin bir dizi belge, eylem planı vb. ele geçirdi.
Mandela ve arkadaşları, açılan davanın sonunda “Güney Afrika hükümetini devirmek için gizli planlar yapmak” suçundan ömür boyu hapse mahkum edildiler.
O günden sonra Mandela, ırk ayrımına karşı mücadele eden Afrikalı siyahların sembolü oldu.
“Dünyanın en ünlü mahkumu” olarak anılan ve ırkçılığa karşı mücadelenin bütün dünyada yoğunlaşması üzerine adı duyulan Nelson Mandela, 11 Şubat 1990'da Cape Town’daki cezaevinden çıkarak, 27 yıl sonra özgürlüğüne kavuştu.
Nelson Mandela’nın başında bulunduğu Afrika Ulusal Kongresi’nin ırk ayrımına karşı uzun yıllar süren mücadelesi, 18 Mart 1992'de sonucunu verdi; siyahlara eşit vatandaşlık hakkı tanıyan ve Devlet Başkanı De Klerk tarafından planlanan anayasa değişikliği halk oylamasıyla kabul edildi.
“Mücadele benim hayatımdır. Hayatımın sonuna kadar siyahların bağımsızlığı için mücadele edeceğim” diyen Nelson Mandela 10 Mayıs 1994'de Güney Afrika’nın ilk siyah Devlet Başkanı oldu.
1962’de Lenin Barış Ödülü, 1979'da Nehrü Ödülü, 1981'de Bruno Kreisky İnsan Hakları Ödülü, 1983'de UNESCO’nun Simon Bolivar Ödülü verildi.
15 Ekim 1993'te ise Frederik W. De Klerk ile beraber Nobel Barış Ödülü’nü aldı.
Ancak Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti tarafından kendisine verilmesi kararlaştırılan 1992 yılı Atatürk Barış Ödülü’nü “Türk hükümetine yönelik insan hakları ihlali suçlamaları” nedeniyle kabul etmedi.
Mandela’nın 40 yıl önceki sözleri onun eşitlik ve özgürlük düşüncesini özetliyor:
“Tüm insanların uyum içinde birlikte yaşadıkları ve eşit haklara sahip oldukları demokratik ve özgür bir toplum hayali hiç aklımdan çıkmıyor. Uğrunda yaşadığım ideal bu ama gerekirse bunun için ölmeye de hazırım.”
Özgürlük için, gökyüzünü satın almanıza gerek yok
YanıtlaSilRuhunuzu satmayın yeter.
Nelson Mandela
Şüphesiz ki en büyük zafer hiçbir zaman düşmemekte değil
YanıtlaSilHer düştüğünde ayağa kalkmakta yatar.
Nelson Mandela