Okurdum, yazardım ve yazdıklarımı yakardım
Çünkü sen vardın
Yasaklanmış düşüncemin en güzel yanıydın.
İçimde bir deniz vardı bir de sen vardın
Benliğimi ben yapan
Sisteme sitemim, şikâyetim yoktu.
Sisler arasında görürdüm düşüncesi hür olan seni
Tanrı yoktu ben senin için işkence görürken
Peygamberler tatile çıkmıştı.
Amerikan uçak gemisi geldiğinde
Tanrı’nın oğlu gelmiş misali ibadet ediyorlardı.
Çünkü bilmiyorlar düşünmüyorlardı, görmüyorlardı
Filistin askısına bağlardın kollarımı
Aşka uzatmayayım diye
Falakaya yatırırdın, ayaklarımı kırardın
Aşka yürümeyeyim diye
Sonra karanlık bir odaya koyardın
Seslerin içinde senin sesini bulmam için
Duyamazdım kulaklarım sağırdı.
Yine de vazgeçmezdim
Seni özgürce yazabileceğim günü beklerdim.
Gelecekti içimdeki deniz yok olacaktı
Gelecek gelecekti...
17 Mayıs 2011
Efsane Etrafoğulları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yapmak ve siteye üye olmak isteyenler, Gmail hesabı ile siteye üye olabilir, Sitede yorum bölümünde, “yorumlama biçimi” yazan butondan “Google hesabı” yazanı seçerek yorumunuzu yazabilirsiniz.
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.