B/ak

Şair ağlar şair yanar şair yazar

Kelimeler oyuncağıdır artık oynar 

Yeni sözcükler türetir sözcüklerin içinden 

Aslında türettiğini zanneder.
 

Aşikardır sözcükler 

Görür göz duyar kulak kelimelerin sessiz çığlıklarını...

Şiir öyle mi böyle mi yazılır diye nutuklar çekilir 

Kafiyeli olsun derler serbest olsun derler

Derler oğlu derler 

Hiç yazanı düşünmezler yazanın fikri önemsizdir çünkü...

Kime niçin yazdığın önemli değildir 

Küfür edersin kendi üstüne alırlar.

Hatta şair bozuntusu yaparsın kendini

Küçümserler aşkı yazamayan aşk adamları....

Bu şiirin nereye gideceğini bilmiyorum artık sevdiğim 

Niçin böyle bir giriş yaptığımı da

Belki insanlara bende bir şairim demek içindir

Belki de konusuzluk içinde konu mankeni olsun diye...

Edebiyattaki en sosyal olgu değil mi şiir 

İnsanı anlatmaz mı benzetmelerle 

Kimi şair çiceğe sarılır kimi şair ise böceğe

Ben ise Orhan babalı şarkılarla bezenmiş sana sarılıyorum

Orhan baba dedim de aklıma onun yaşadığı bir olay geldi

Bilirsin Orhan baba yaşamadığı hiçbir olayı notalara dökmez

Benim gibi...

Orhan gencebay bir dönem Edirne de okurken iki kişiyle evi paylaşır.

Yıllar sonra istanbula döner ve aynı evi paylaştığı arkadaşından birisiyle karşılaşır

Hanefi Turan ne oldu der Hanefi ağlamaya başlar ve anlatır

turanın bir sevdiği bir kız vardır yanına gidemez korkar çekinir

En sonun da turan cesaretini toplar kızı isteme gider

Vermezler kızı turan da intihar eder ölür.

Ve bu olayı duyunca turan için Gurbet türküsünü yapar.

Bu olayı yazarken çok düşündüm acaba hangimiz turan  hangimiz Orhan babayız diye

Sonra konuştum, yazdığımda anladım ki

Edebiyattaki en sosyal olgu şiirmiş 

İnsanı anlatırmış benzetmelerle 

Kimi şair çiçeğe sarılır kimi şair ise böceğe

Ben ise halen daha 

Orhan babalı şarkılarla bezenmiş sana sarılıyorum

Efsane Etrafoğulları